Konulu filmlerin ilk kez gösterilmeye başlandığı 1899 yılı, Japon sinemasının başlangıcı olarak kabul edilir. bu dönemlerde Kabuki ve Noh tiyatroları Japon sinemasına kaynaklık eder ( ka = müzik, bu = dans, ki = yaratıcılık ). Japon sineması bu dönemde 3 ayrı türde gelişiyor :
1. Jida-i geki ( tarihi ) :Bu türün filmleri bütünüyle geleneksel unsurlar içeriyor.
2. Genda-i geki ( modern ) :bu türün filmlerinde ise batılılaşmanın Japon kültürüne olan etkileri üzerinde duruluyor.
3. Aile :Aile filmleri ise aileyi temel alan unsurlar ve batılılaşmanın aile kurumu üzerindeki daha çok olumsuz etkileri üstüne çekiliyor.
Sessiz filmlerin olduğu bu yıllarda bir insanın film gösterimi esnasında canlı olarak filmi sesli anlattığı benshi ortaya çıktı.
1940’larda propaganda amacıyla savaş filmleri çekildi.

“Tokyo Story poster” by Source
1950’ler Japon sinemasının altın çağıdır. Tokyo Hikayesi, Akira Kurosawa’nın Yedi Samuray filmi gibi pek çok ünlü Japon filmi bu dönemde çekilmiştir.
1980’lerde benim çok sevdiğim, sizin de iyi bildiğiniz anime filmleri çıkmaya başladı. Örneğin Hayao Miyazaki’nin Komşum Totoro, Küçük Cadı Kiki filmleri.
Bu dönemde Akira Kurosawa Kagemusho(1980) filmiyle, Shohei Imamura ise Narayama Türküsü(1983) ve Unagi(1997) filmleriyle iki kere Cannes Film Festivali’nde Palme d’Or ‘u kazanmıştır.